"Met mijn systeem gaat het nu goed. Het moest eerst ploffen voordat het beter kon gaan".
"Het contact met mijn ouders is goed nu. Het is verbeterd door er anders naar te kijken en meer open en minder afhankelijk te zijn"
"Ik heb zelf een andere positie ingenomen en daardoor is de relatie meer ontspannen geworden en verbeterd. Ik heb meer lucht."
"Moeder: Be-Leef heeft zoveel gebracht, het is heel bijzonder."
"Broer: Het is mij duidelijk geworden dat wij ook ons aandeel hebben in de eetstoornis, door het in stand te houden."
Een eetstoornis heb je nooit alleen.
Wij zien jouw betrokkenen als een belangrijk onderdeel van de oplossing
Wij vragen aan jou voorafgaand aan je klinische behandeling welke betrokkenen jij wilt 'meenemen'. Nou ja niet echt, maar we betrekken ze wel bij je behandeling. Je ouders, je broer of zus, je partner, vriend, of een collega. Jij kiest wie je een stukje mee laat lopen in jouw proces. Het is heel belangrijk dat niet alleen jij inzicht krijgt, maar ook de mensen waar je van houdt en waar je vaak mee omgaat.
NB Dit is wezenlijk en daarom verplicht onderdeel van onze behandeling in het voortraject, de opname en het natraject.
Rollen
Begrip
therapie
Relatie
therapie
Wat is systeemtherapie bij Be-Leef.
Systeem therapie bij Be-Leef! gaat niet over de eetstoornis zoals dat wel gebruikelijk is in andere behandelinstellingen. In andere instellingen wordt ervan uitgegaan dat een kind het probleem heeft en ouders gezond zijn en dat ouders moeten helpen via systeemtherapie om hun kind van het eetprobleem af te brengen. Hierbij worden de kwetsbaarheden van ouders niet meegenomen, maar ook niet de krachten van het kind.
Liefde is
de Key
Systeemtherapie in Be-Leef gaat over liefde. De eetstoornis heeft uiteraard wel invloed op hoe je van elkaar houdt. Een eetstoornis kan ouders wanhopig maken, kan hen angstig, verdrietig en boos maken. Ook een kind kan wanhopig worden van de eetstoornis, kan het angstig, verdrietig en boos maken. Uitgangspunt is dat zij van hun dochter of zoon houden en dat hun dochter of zoon ook van hen houdt en dat zij van elkaar houden. Datzelfde geldt voor haar broer en hen en haar broer en de client.
In een gezin krijgen de kinderen, gewoon door erin op te groeien, een blauwdruk mee van:
- hoe ouders van elkaar houden als ouders;
- hoe ouders van elkaar houden als partners;
- hoe een vader van zijn kinderen houdt op verschillende manieren omdat kinderen verschillend zijn;
- hoe een moeder van haar kinderen houdt op verschillende manieren omdat kinderen verschillend zijn;
- hoe een broer en zus van elkaar houden;
Meestal heb je het niet zo over de manier waarop je van elkaar houdt.
Als systeemtherapeut ga je dat wat er impliciet is expliciet maken samen met ouders en de client. Je hebt als systeemtherapeut geen oordeel over de manier waarop de client en ouders van elkaar houden. Je hebt als systeemtherapeut de taak om de systemische functies in een eetstoornis op tafel te helpen leggen.
Hoe maak je expliciet wat impliciet is? Je doet dat op de volgende manier:
- Je neemt alle relaties onder de loep, de relatie tussen de client en vader en tussen de client en moeder;
- Je gaat na welke krachtige aspecten aanwezig zijn in die relaties en dat zijn aspecten waar je blij van wordt als je aan die relatie denkt. Soms moet je dan ver terug of soms is er nog maar een flard van kracht aanwezig. Maar dat is niet erg;
- Je gaat na welke kwetsbare aspecten aanwezig zijn in die relaties en dat zijn aspecten waar je bang, verdrietig of boos over kan worden wanneer je aan die relatie denkt;
- Vervolgens ga je na in hoeverre de relaties ervaren worden als zijnde in balans want wanneer je voor jouw gevoel voldoende krachtige en kwetsbare aspecten in een relatie hebt die samen in balans zijn dan ben je tevreden in die relatie. Ook hier heb je als systeemtherapeut geen oordeel over;
- Vervolgens ga je helpen, daar waar er een disbalans is in de relatie, deze disbalans te helpen bewerken naar een balans.
"Ben jij de enige, de oudste,
middelste of de jongste?"
