Ervaringsverhaal Anne-loes
'Al vanaf dat ik 16 jaar was had ik een eetstoornis wisselend tussen anorexia nervosa, orthorexia en later OSFED. Mijn eetstoornis was altijd aanwezig maar niet altijd op de voorgrond. Het ging met ups and downs. Tot ik na de bevalling van mijn kindje chronisch pijn kreeg waarvoor ik de controle weer zocht in mijn eetstoornis. Sterker dan ooit was ik gemotiveerd om in behandeling te gaan en mijn eetstoornis vaarwel te zeggen. Dit was echter erg moeilijk door patronen die ik mijzelf al zolang had aangeleerd. Met alleen ambulante therapie bij HC kreeg ik dit niet voor elkaar. Na een jaar besloot ik dan ook om voor het klinische boost programma Be-Leef te gaan. En mocht ik naar Portugal om het programma te volgen.
Wat was dat een unieke, bijzondere en warme ervaring. Het programma was heel waardevol en er kwam zoveel aan bod. Van je jeugd tot waar je nu staat en alles ertussen. Het weer leren genieten van eten. Het contact met de andere groepsgenootjes. Maar bovenal ook de locatie, wat een prachtige locatie! Ik had zo mijn favoriete plekjes om tot rust te komen. Om eindeloos naar de vergezichten te kijken en in gedachten te verzinken. Het heeft voor altijd een bijzonder plekje in mijn hart waar ik graag aan terugdenk. In mijn herstel heeft het me ontzettend veel gebracht. Tijdens Be-Leef zette ik al heel veel stappen richting herstel. Kwam ik erachter hoe ik om kan gaan met gedachten en deze omzetten naar het goede. Leerde ik hoe ik van mijzelf kon gaan houden.
Ik was in Be-Leef met een groep van 10. En we hebben veel aan elkaar gehad. Erkenning in elkaars verhalen, het helpen tijdens opdrachten maar ook de gezelligheid en ontspanning rondom het intensieve traject. Voor mij had het echt een meerwaarde om als groep een traject te volgen. Een jaar na terugkomst van Be-Leef was ik vrij van mijn eetstoornis. Ik had die eetstoornis echt niet meer nodig. En ook niet meer gehad in de afgelopen jaren. Wat een verademing. Het leven is zoveel fijner en leuker zonder. Ik heb er ook een goede vriendschap aan over gehouden. Zij weet als geen ander wat we daar samen hebben beleefd. En dat is ontzettend waardevol.
Voor mij was Be-Leef de beste stap die ik ooit had kunnen nemen in mijn herstel. Zelf kwam ik er thuis niet uit. Maar door uit mijn comfortzone en vertrouwde omgeving te stappen was dit de juiste, maar ook spannendste beslissing. Toen ik ooit in de auto zat naar ambulante therapie hoorde ik de volgende tekst op de radio van Matthijn Buwalda: "Een sprong in het diepe met mijn ogen open, een stap die mij uitdaagt om weer te geloven, het is spannend het is eng maar sinds wanneer is dat een reden om iets niet te doen."
En wat ben ik blij dat ik die sprong gemaakt heb en ik nu kan zeggen dat ik hersteld ben van mijn eetstoornis.'
Anne Loes
