Ervaringsverhaal Leanne
Portugal en de Quinta hebben een speciaal plekje in m’n hart!
Al een aantal jaar worstelde ik met eetproblematiek als gevolg van trauma en had in de coronaperiode de stap gezet om hulp te zoeken. Ik kreeg ambulante behandeling, maar de ene eetstoornis ging over in de ander en écht herstel leek te stagneren. Het was ingewikkeld want de eetstoornis gaf mij een gevoel van controle, maar ontnam mij tegelijkertijd ook veel. Ik zat gevoelsmatig muur- en muurvast in mijn patronen en dat stond vrij leven in de weg. Mijn behandelaar van destijds opperde Be-Leef. Mijn eerste reactie; ‘ik naar Portugal? Écht niet’. Weerstand tegen verandering en angst om buiten m’n comfortzone te stappen.
In de weken die volgden kwam het in de therapiesessies steeds weer aan bod en maakte de weerstand plaats voor verlangen en een wens om júist te gaan. En dat mocht, ik kreeg groen licht. Dat was een opluchting, ik kreeg de kans om aan mijn herstel te werken.
Ik vertrok februari 2022 naar Portugal met het idee ‘dat ik patronen ging doorbreken’. Maar Be-Leef bleek veel meer dan dat. Het was slechts één onderdeel van het hele proces dat ik daar heb mogen doorlopen. De prachtige, rustige omgeving is een fijne uitvalsbasis om écht aan jezelf te werken en naar de kern te gaan. Dat met de steun van de hele groep, waar je veel herkenning kan vinden. De sfeer is veilig en vertrouwd, een omgeving waar je begrepen wordt. Het programma pittig, maar waardevol.
Het bijzondere aan het hele proces is dat het na thuiskomen in Nederland nog een hele tijd heeft doorgewerkt. Niet alleen bij mezelf, maar ook de mensen in mijn omgeving. De uitspraak ‘komt door Be-Leef’ komt dan ook geregeld terug. Nog vaak denk ik terug aan deze ontzettend waardevolle periode én al hetgeen wat het mij en de mensen om mij heen heeft gebracht. Ik ben weer emoties gaan voelen en uiten; heb geleerd dat kwetsbaarheid een kracht is; durf nieuwe situaties en ervaringen aan te gaan; heb vriendschappen gesloten en bovenal mezelf leren kennen.
Een half jaar én anderhalf jaar later ben ik nog weer terug geweest op de Quinta. Ik werd met open armen ontvangen en kreeg de mogelijkheid om deze bijzondere plek aan mijn naasten te laten zien. Die gastvrijheid, warmte en betrokkenheid waren ook voor hen gelijk voelbaar. Op mijn tegeltje zette ik;
‘verlangen als drijfveer en gevoel als kompas’.
Daar help ik mezelf nog dagelijks aan herinneren.'
